Monday, January 14, 2013

ကာရံမဲ့တဲ့ငါ့ရဲ့ဘာဝ

ႏွလံုုးသားရွိတယ္ ခ်စ္ခြင့္မရွိဘူး
သိပ္ခ်စ္တယ္ ၾကင္နာခြင့္မရွိဘူး
ၾကင္နာတတ္တယ္ ထုုပ္ေဖၚျပခြင့္မရွိဘုူး
ထုုက္ေဖၚျပေနတယ္ ငါ့ရဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုု မင္းအသိမွတ္မျပဳဘူး
မင္းအသိမွတ္မျပဳမွန္ကိုု သိလ ွ်က္နဲ႕ ငါ့ရဲ့အခ်စ္ေတြကိုု ရပ္သန္႕လိုု႕မရဘူး
နာၾကင္ခံစားရမယ္ဆိုုတာကိုု သိလ ွ်က္နဲ႕ ေနာက္ဆုုတ္လိုုမရဘူး
ပန္းတိုုင္မရွိမန္းသိလ ွ်င္နဲ႕အရွံုုးမေပးေလ ွ်ာက္လမ္းေနခဲ့တာကိုု မင္းမသိဘူး
ျပည့္၀လာမွာမဟုုတ္မွန္းသိလ ွ်က္နဲ႕ အိပ္မက္ေတြနဲ႕စိတ္ကူးေတြကိုုမရက္သန္႕ႏိုုင္ခဲ့ဘုုူး
မင္းအတြက္ အမွဳိက္ေလာက္မွတန္ဖိုုးမရွိိေပမဲ့ ငါ့ရဲ့ရင္ခုုန္သံေတြကိုုထိမ္းခ်ဳပ္လိုု႕မရႏိုုင္ခဲ့ဘူး
ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္အထိငါ့ရဲ့ဘာဝက ကာရံေတြမဲ့ေနဦးမွာလဲ
ဘယ္အခ်ိန္မွငါ့ရဲ့အိပ္မက္ေတြကို ၿပည့္ဝခြင့္ရရွိမွာလဲ
ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္အထိ ငါ့ရဲ့ဘာဝက အဓၵိတ္ပယ္မဲ့ေနဦးမွာလဲ



                                                            Mr.K (G.B.S)

No comments:

Post a Comment